UZNAM I WOLIN DWA KAWAŁY SKANDYNAWSKIEGO LĄDU

W zamierzchłych czasach ziemią władali różni bogowie. Wielu ich było, a każdy dominować nad innymi próbował. Kłócili się więc ze sobą, który jest potężniejszy, a który groźniejszy. Germanowie uznawali za najważniejsze bóstwo Odyna, słowianie zaś Peruna. Lecz skoro Bogowie prowadzili boje pomiędzy sobą, czego domagać się od ludzi. I tak jak Odyn spór toczył z Perunem, tak od wiek wieków Germanie ze Słowianami wojny staczali. Lecz wielcy Bogowie, mieli też wielki małżonki, które pomimo ich kłótni w zgodzie żyły niemal siostrzanej. Tam gdzie mężczyźni do ładu zgody nie potrafili, one sprawy w swe ręce przejęły. Rzeką wielką odgrodziły dwie krainy. Pomysł był dobry, ale nie wiedziały jednego, że ich mężowie lubili tą wojnę, więc zamiast rzece leniwie płynąć pozwolili zamienili ją w żmiję ogromną, która kąsać miała na przemian raz po lewej stronie, a raz po prawej. Kąsał więc gad ludzi zawziętych, lecz na to też sposób się znalazł. Piękna żona Peruna, wyrwała kawał lądu skandynawii i gdy żona Odyna za ogon trzymała bestwię do gardzieli jej ziemię wepchnęła, by ta swych kłów już więcej w nikim zatopić nie mogła. Krztusił się gad, nie mogąc oddychać, aż zdechł, a po jego śmierci w miejsce cielska znów woda popłynęła. Ląd który do śmierci jej doprowadził rozpołowił się i leży po dziś dzień w miejscu ujścia Odry.

 

Wolin całkowicie leży po stronie polskiej. Uznam zaś jedynie w małej części należy w granicach kraju.
Obie wyspy zostały przyniesione przez lądolód skandynawski 12 tysięcy lat temu.