STÓPKA KRÓLOWEJ JADWIGI

Pewnego dnia na przedmieściach Krakowa, tak zwanym Piasku, zaczęto stawiać kościół. Inicjatorką tej budowy była młoda królowa Jadwiga Andegaweńska. Niejednokrotnie osobiście władczyni prac doglądała. Znała też z imienia wielu robotników. Podczas jednej z wizyt dostrzegła zasmuconego kamieniarza. Podeszła więc do niego  i zapytała o powód zmartwienia. -Żonę mam ciężko chorą i dzieci w domu bez opieki ostawić musiałem, bo na chleb zapracować dla nich muszę... Słuchając go królowa nogę swą o kamień oparła. Spod sukni but wystawał z klamerką szczerozłotą, but królowa więc zdjęła, klamrę zerwawszy wręczyła kamieniarzowi, by za nią medyka mógł do chorej żony sprowadzić. A gdy but zdjęła i bosą nogą na kamieniu stanęła, rzecz się stała nadzwyczajna. W kamieniu jak w glinie stopa się odcisnęła. Na znak dobrego serce Jadwigi. Kamień ów wmurowany został przed wejściem do świątyni i podziwiać go możemy do dziś. Żona kamieniarza zaś, dzięki pomocy królowej ozdrowiała, a mąż do końca przy budowie kościoła pomagał. 

 
Dwie wersje są tej legendy, jedna mówi, że to odcisk nogi królowej widzimy, druga, że to kamieniarz odcisk wykuł na pamiątkę tego czynu.

Faktem jest jednak, że na ścianie kościoła Najświętszej Marii Panny możemy zobaczyć napis Stopka Królowej Jadwigi nad kratą otoczonym kamieniem.

Rzecz miała miejsce w 1390 roku.