SZMARAGDOWE JEZIORO

Tam gdzie teraz jest jezioro Szmaragdowe, niegdyś była odkrywkowa kopalnia kredy. W pobliskich lasach mieszkał chytry duszek leśny, który nazywał się Skarbek. Jak każdy duszek leśny, gromadził wielkie pokłady złota, klejnotów i monet. Skarby swoje schowane miał głęboko we wnętrzu wzgórza Puszczy Bukowej.

I wszystko toczyłoby się swoim torem, gdyby nie fakt, że ludzie odkryli w tych stronach pokłady białej kredy. Ponieważ surowiec był cenny, niedługo po odkryciu rozpoczęły się prace wydobywcze. 16 lipca 1925 roku kilof jednego z górników trafił prosto w głaz, który rozpadł się na dwie części odsłaniając zgromadzone skarby skrzata. Rozeźlony Skarbek zdecydował się przeszkodzić górnikom. Zaczerpnął zielonej wody z podziemnego źródła i zatopił całą kopalnię.

W ten oto sposób kopalnia zamieniła się w taflę szmaragdowej wody. Podobno przy dobrej pogodzie wciąż można dostrzec wagoniki kopalni leżące głęboko pod wodą. Za to Skarbek odzyskał swój spokój, a kosztowności przeniósł w inne bezpieczne miejsce, gdzie leżą spokojnie dopóki nie zostaną ponownie odnalezione. 

Jezioro szmaragdowe swój kolor zawdzięcza zawartości węglanu wapnia pochodzącego z rozpuszczania kalcytu.

Wzgórza Bukowe, na terenie których leży Jezioro Szmaragdowe, powstały w wyniku oddziaływania lądolodu.