ŻYWIEC I NIMFA ŻYWIA

Jak mówią nam stare podania, pogańska bogini Żywia zjawiła się w miasteczku u stóp góry Grojec, gdzie mieszkali ludzie dobrzy i życzliwi. Osiedliła się więc pośród nich i żyła spokojnie przez wiele lat. Każdy podróżny mógł w tej okolicy znaleźć gościnę i miskę zupy. Mieszkańcy miasteczka żyli więc sobie spokojnie i dostatnio, ale w sercu mieli wielki smutek, bo miasto ich nie miało żadnej nazwy. Wstyd to był też na całą okolicę. Każdy myślał i dumał, ale nic sensownego wymyśleć nie potrafili. Wreszcie pewien młodzieniec powiedział do mieszkańców: - Wybiorę się na górę Grojec, tam w ciszy, natchnienia może dostanę i co wymyślę. I poszedł. Kiedy wszedł na szczyt góry, skąd roztaczał się piękny widok zobaczył siedzącą na kamieniu i płaczącą młodą kobietę. Kim jesteś dlaczego płaczesz, czy ktoś cię skrzywdził? – zapytał. Kobieta zaś odpowiedziała: - Jestem leśną nimfą, a na imię mi Żywia, jestem bardzo nieszczęśliwa. Mam wiele sióstr, każda z nich ma w opiece jakieś miasto lub wioskę, tylko ja jedna nie mogę znaleźć osady dla siebie. – To wspaniale!- ucieszył się chłopak –Nasze miasto nie ma swojej opiekunki. Zostań nią ty! Żywia z wielką radością zgodziła się na tę propozycję. Młodzieniec wrócił do miasteczka z wiadomością: -Mamy opiekunkę nimfę Żywię! Ucieszyło to wszystkich mieszkańców, a od tej pory leśna bogini opiekowała się miasteczkiem. Mieszkańcom wiodło się coraz lepiej. Z wielkiej wdzięczności nadano osadzie nazwę Żywiec pochodzącą od jej imienia.

 

Żywiec to miasto i gmina w województwie śląskim.

Powstał na przełomie XIII i XIV wieku. Najstarsze wzmianki dotyczą miejscowej parafii.

Nazwa wywodzi się od rzeczownika „żywiec”, staropolskiego określenia żywego inwentarza, co ilustrować może głowa tura w herbie miasta. Nawiązuje to do powszechnej tam hodowli bydła, owiec i trzody chlewnej oraz ich uboju.

Kolebka Żywca to wzgórze Grojec, które zostało zasiedlone przez starożytnych Celtów. Istniała na nim wczesnośredniowieczna warownia. W 1462 r. zameczek zniszczyły wojska Kazimierza Jagiellończyka.