BIAŁA DAMA OPOROWA

Jak mówi legenda, duch białej damy, który za dnia kryje się w ramach obrazów zamku oporowskiego, jest pokutującą za grzechy dawną kasztelanową tegoż budynku. Właścicielka zakochała się za życia w młodym zakonniku z klasztoru nieopodal, a że była kobietą nie tylko majętną, ale też urodziwą płochy młodzieniec odwzajemnił uczucie. Spotykali się w ukryciu oporowskiego tunelu, który łączył komnaty zamkowe z kościołem. Pewnej grzesznej nocy rozpętała się straszna burza, pioruny uderzały z nieba jeden za drugim, kochankowie ukryci w lochu nie zdawali sobie sprawy z zagrożenia. Jeden z piorunów prowadzony tajemną siłą uderzył wprost w sklepienie korytarza, po czym cała konstrukcja runęła grzebiąc żywcem parę.

Od tamtej nocy w okolicach zamku, pojawia się nocami biała postać, słychać zawsze szloch i jęczenie. Po chwili zjawa znika i zapada cisza. Wszyscy wiedzą doskonale, że to dawna pani zamku, który straciła życie, za swą grzeszną miłość.

Wzniesiony w XV wieku zamek oporowski położony jest na Kępie otoczonej fosą składa się z piętrowego domu mieszkalnego, baszty z kapliczką i dwukondygnacyjnej wieży z przejazdem.
Jako jeden z nielicznych zamków w Polsce nie był zniszczony i zachował swój pierwotny wygląd.