SUPRAŚL LEGENDA O KRZYŻU

Dawno, dawno temu marszałek tych ziem pobożny Pan Chodkiewicz sprowadził i darował ziemię mnichom prawosławnym. Pobożni zakonnicy modlili się z wdzięcznością za łaskę do swego patrona Bazylego Wielkiego i prosili go o znak, gdzie też mają pobudować nową świątynię. Gdy przeor zakonu zasnął po wielu godzinach modlitwy objawił mu się ów święty. Nakazał zbicie sosnowego drzewa i spławienie go okoliczną rzeką- Supraślanką. Tam, gdzie krzyż dopłynie będzie najlepsze miejsce na siedzibę klasztorną. I tak też się stało, już następnego dnia zbity i poświęcony krzyż płynął rzeką, a brzegiem modląc się kroczyli mnisi. Krzyż zatrzymał się w miejscu przy wysokim wzgórzu zwanym suchy hrud, gdzie mnisi postanowili wznieść niewielką drewnianą cerkiewkę i zabudowania klasztorne. Przy klasztorze zaczęły powstawać zabudowania rzemieślników, dające początek przyszłego Supraśla.

Miejsce, w którym w 1500 roku rodziła się historia Supraśla. Klasztor założony został przez mnichów św. Bazylego Wielkiego z fundacji marszałka Wielkiego Księstwa Litewskiego Aleksandra Chodkiewicza.
Na szczególna uwagę zasługuje unikalna gotycka cerkiew obronna, wysadzona w 1944 roku. W latach 80 i 90 XX wieku została odbudowana, niestety bezpowrotnie przepadł wspaniały barokowy ikonostas z XVII wieku, wykonany przez gdańskich snycerzy.