RĘKA BOGA - LEGENDA BIAŁEJ RĘKAWICY

Kto żył w tamtych czasach wie doskonale co oznaczało słowo horda. Kobiety mdlały na samą wzmiankę, a mężczyźni chociaż dzielni i odważni, woleli potykać się z innymi wrogami. O tyle na Ukrainie każdy był oswojony z napadami tatarów, tak w centrum kraju byli postrachem rzadkim.

Jednego roku horda tatarska dotarła aż w okolice Ojcowa. Mieszkańcy tych ziem wraz z dobytkiem poukrywali się w jaskiniach wapiennych z nadzieją, że nie zostaną odkryci. Jaskinia, którą zwano ciemną, przez swe dobrze widoczne wejście nie była najlepszym schronieniem, ale i tam wiele rodzin udało się w popłochu. Ludzie modlili się, by Tatarzy minęli ich nic nie spostrzegłszy. Nagle w jaskini zrobiło się ciemno jak w nocy, przestrach ogarnął serca zebranych, a kobiety płakać zaczęły cichutko, bo każdy domyślał się, że to wojsko podjechało pod wejście i zasłoniło promienie. Minęło kilka kwadransów, lecz nikt nie wchodził by założyć im pęta. Ciekawość popchnęła ich ku wejściu, które nadal było zacienione. Zdziwili się ogromnie, gdy ujrzeli wielką, białą skałę tuż przed wejściem do groty. To sam Bóg zasłonił ich swą ręką przed śmiercią i niewolą u pogan. Tak oto chrześcijanie uniknęli cierpienia, a skała stoi tam do dziś, by przypominać turystom o boskiej mocy i miłości.

Rękawica zwana też Pięciopalcówka lub Białą Ręką wznosi się ponad 85 m w Ojcowskim Parku Narodowym.

Zbudowana jest z jurajskich wapieni. Nie wolno uprawiać na niej wspinaczki skałkowej.