INŻYNIERSKA PRZYGODA KOPERNIKA

Gród obronny przekształcony przez Krzyżaków został w nadwiślańskie miasto Grudziądz. Jednak wody płynące przez Grudziądz nie nadawały się do picia przez ludność. Z tego właśnie powodu w XIII wieku doprowadzono wody z pobliskiego jeziora Tuszewo, które znajdowało się na wschód od średniowiecznego miasta. Mieszkańcy w tym celu poszerzyli strugę płynącą z jeziora ku Wiśle. W ten sposób powstał wartki strumyczek, który mógł napędzać krzyżackie młyny, stąd wywodzi się też nazwa Potok Młyński. Ale jezioro zaczęło wysychać i zaczęto poszukiwać innego zbiornika. Chociaż wybudowano rów do kolejnego źródła, to i te wody wyczerpały się po pewnym czasie. Na początku XVI wieku wody zabrakło, a woda z Wisły powodowała epidemie cholery. W 1522 roku w Grudziądzu odbywał się sejmik generalny, na który zaproszone też zakonnika Mikołaja Kopernika. Znany matematyk, fizyk i astronom, gdy dowiedział się o kłopotach mieszkańców kazał podać sobie mapy okolicy. Po dokładnym ich przejrzeniu wysunął projekt wybudowania kanału, który doprowadzałby do miasta wody z rzeki Osy i dalej do Wisły. Król Zygmunt August wyraził zgodę na projekt, a uroczyste otwarcie kanału nastąpiło w 1552 roku, podczas pobytu króla w mieście. I tak oto Mikołaj Kopernik ocalił miasto przed brakiem wody.

Kanał Trynka to sztuczny ciek wodny o długości 10 km. Uchodzi do Wisły w okolicy Grudziądza.

Otwarcie kanału nastąpiło w 1552 roku podczas pobytu króla Zygmunta Augusta w tym mieście.