ŻUBR SYMBOL ZAMBROWA

Konrad Mazowiecki zapragnął razu jednego na żubra zapolować. Zwołał swych wojów i w najdalsze ostępy puszczy się wybrali. Zwierza było dostatek, lecz jelenie, a łosie, dziki, a kuny, żubra jak na lekarstwo. Błąkał się długo po kniejach więc książę, aż nad brzeg jeziora Zambre się udał, by konie napoić. Siedzieli rycerze nad brzegiem w wodę czystą spoglądając. Po drugiej stronie spomiędzy konarów zwierz łeb swój potężny wychylił. Zerwał się więc książę na równe nogi i drużynę swą w gotowości postawił. Zwierzę ujrzawszy wojaków uciekać zaczęło i pościg się rozpoczął. Nie zdołał lecz uciec król puszczy i wkrótce martwe cielsko do zamku wojowie ponieśli, uczta się rozpoczęła. Książę Konrad postanowił, że osadę w miejscu jeziora założy, gdzie widokiem rozkoszować okolicy się będzie mógł i odpoczywać nad wodą. Osada ta, podobnie jak jezioro nazwano Zambre, z czasem Sambrowo, a po wielu wieków przekształciła się w Zambrów.  Z małej osady wyrosło zaś duże miasto.

Głowa żubra znajduje się też w herbie miasta. 

Etymolodzy nazwę miasta wywodzą od słowa "ząbr", co oznacza "miejsce pobytu żubrów'.

Jednym z najcenniejszych zabytków miasta jest kompleks carskich koszar wojskowych.

Atrakcją miasta jest też ciekawy pomnik żubra nazwanego Zambrusiem. 

Zambruś jest naturalnej wielkości, odlany został z brązu, będąc w Zambrowie koniecznie trzeba go pogłaskać.